یادداشتی درباره فیلم دریا از دور به ما خیره می شود
رد ارواح روی شن، متروكه ای كه دوباره شهر شد
هنر شهر: حسام اسلامی نویسنده و كارگردان سینمای مستند طی یادداشتی به بررسی فیلم دریا از دور به ما خیره می گردد پرداخت كه در بخش مستند زیر ذره بین سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد.
به گزارش هنر شهر به نقل از مهر، حسام اسلامی نویسنده و كارگردان سینمای مستند و كارگردان فیلم مستند «متهمین دایره بیستم» طی یادداشتی به بررسی فیلم «دریا از دور به ما خیره می شود» به كارگردانی مانوئل مونیوز ریواس پرداخت كه در بخش «مستند زیر ذره بین» سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد. در این یادداشت چنین آمده است: «همه چیز سرجایش است، ظرف های غذا، لباس ها، وسایل آشپزخانه اما خبری از ساكنان خانه نیست. دانه های شن راه شان را از هر روزنه ای به خانه باز كرده اند و بیابان بیرون و درون را به هم وصل كرده است. روایت شهرهای پر رونقی كه ناگهان متروك و خالی از سكنه می شوند می تواند جادویی و سحرانگیز باشد به خصوص اگر در سرزمینی رخ داده باشد كه برای ما ناآشنا و پر راز و رمز است. گوست تاون، شهر ارواح، شهر متروكه. خانه هایی كه با تمام اسباب و اشیا زندگی رها شده اند. در روایت مونیوز ریواس از متروكه ای كه دوباره شهر شده، سهم برابر آب و خاك و باد هم در نماها به چشم می آید و هم در روایت فیلم. همه چیز زنده است و در حركت. حركت شن ها، امواج، علف ها. دانه های شن آرام روی هم می لغزند و شكل و انحنای خطوط زمین را تغییر می دهند. زیبایی تصاویر شما را به سفر دعوت می كند ولی بی زمانی و مكانی روایت اجازه نمی دهد به راحتی به مقصد برسید و سفر را تبدیل به مكاشفه یك مكان غریب می كند. این عناصر در كنار هم كافی است تا فیلم را تبدیل به تجربه ای دیدنی كند ولی فیلمساز به این ها اكتفا نمی كند و سكانس ها را طوری كنار هم می گذارد كه مثل ورق خوردن یك آلبوم قدیمی عكس، نامربوط اما متصل، داستان ساكنان شهر را پیش می برد. سرگردان بین تابلوهای رنگی ساكنین جدید و ارواح سیاه و سفید ساكنین قدیم. با هر ورق خوردن آلبوم ۱۰۰ سال به جلو و عقب می رویم ولی همه چیز همان گونه است كه بوده، آب و خاك و باد. خانه ها كمی دورتر دوباره بنا شده اند و قصه ساكنان در ذهن ما به هم وصل می شود».
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب