حكایتی از حواشی به دنیا آمدن یك كودك، روند ساخت انتخاب تغییر نمود
هنر شهر: یك سینماگر از مراحل ساخت مستندی سخن اظهار داشت كه قصد داشته با به دنیا آمدن كودك اش آنرا به انتها برساند اما حواشی پس از به دنیا آمدن كودكش در یك بیمارستان خصوصی تهران روند ساخت این مستند را تغییر داده است.
امیر جغتایی _ فیلمبردار و مستندساز _ در گفت وگویی با ایسنا با اشاره به اینكه در حال ساخت مستندی با عنوان «انتخاب» بوده اما در راه ساخت این مستند با مشكلاتی روبه رو شده است، توضیح داد: ما ساخت این مستند را در زمان حاملگی همسرم (منصوره رادفر) كه در واقع خودش كارگردانی آنرا بر عهده داشت، آغاز كردیم. از ابتدا بحثمان بر روی انتخاب؛ داشتن یا نداشتن فرزند و سپس به مسائل بیمارستان و انتخاب شیوه به دنیا آمدن فرزندمان بود و موازی آن داستان انتخابات ریاست جمهوری را هم داشتیم كه حدود چهار سال پیش فیلمبرداری آن بخش را انجام داده بودیم.
او افزود: در واقع می خواستیم به نحوه برخورد جامعه و اینكه چگونه مردم دست به انتخاب می زنند بپردازیم و با حضور كودك، دنیا را نشان بدهیم. در اختتام قرار بود با به دنیا آمدن كودك، فیلم تمام شود و در واقع نتایج انتخابات با به دنیا آمدن آن كودك همزمان می شد. برای چنین كاری ما با بیمارستان صحبت كردیم و مجوزهای فیلمبرداری را از نیروی انتظامی گرفته بودیم با این وجود بیمارستان این اجازه را به ما نداد و گفت خودمان فیلمبردار داریم و شما اگر هفتصد هزار تومان به ما بدهید ما این فیلم را تهیه كرده، به شما خواهیم داد؛ اما ماجرا به همین جا ختم نشد.
این مستندساز اضافه كرد: وقتی كودك را از اتاق عمل بیرون آوردند، به ظاهر همه چیز درست بود و فیلمبردار و عكاس حضور داشتند و متوجه شدم كارشان را انجام داده اند اما پس از حدود ۲۴ ساعت كه بیقراری های كودك را دیدیم، متوجه شدیم مشكلی وجود دارد و من از آنجائیكه خودم در این زمینه مهارت دارم و تجربیاتی داشتم، متوجه شدم دست كودك شكسته است. بعد از پیگیری های بسیار به ما گفتند این اتفاق كاملاً طبیعی است و مشكلی وجود ندارد اما با این اوصاف هنوز حاضر نشدند فیلم لحظات به دنیا آمدن كودك و هم چنین پس از آنرا به ما تحویل دهند.
جغتایی با اشاره به اینكه "من خودم تصاویری را بعد از به دنیا آمدن كودك گرفته ام كه مشخص می كند در ابتدا سالم بوده" اظهار داشت: بعد از آنكه مجدداً كودك را به ما نشان دادند و پیش مادر آوردند، به محض آنكه جابه جایش می كردند ضعف می كرد و نمی توانست شیر بخورد. اما نكته اینجاست كه حاضر نمی شوند فیلم و تصویری را به ما تحویل دهند، با وجود آنكه ما همه صحبت ها را با آنها انجام داده بودیم و گفته شده بود این كار را انجام خواهند داد.
وی افزود: حالا كه این اتفاق افتاده است و متوجه خطایشان شده اند، می گویند ما هیچ فیلمی به شما نمی دهیم و اگر هم قرار باشد این اتفاق بیفتد فیلم ادیت شده را تحویل شما می دهیم و نه كل صحنه های فیلم برداری شده، حتی در ابتدای صدای جراح را هم نمی گذاشتند باشد اما با خود پزشك جراح كه صحبت می كردیم او این اجازه را به ما داد.
او اشاره كرد: من خودم فیلمبردار، كارگردان و فیلمساز هستم، بدین سبب دقیق هستم و حواسم به آنها است و در همین ایام متوجه اشتباهات و خطاهای دیگری هم شده ام. من به آنها گفتم از همسر من عذرخواهی كنید اما مدیریت بیمارستان معتقد بود این اتفاق كاملاً طبیعی است.
جغتایی با بیان این ادعا كه "در این بین متوجه شدیم دختر مدیر داخلی بیمارستان مسئولیت فیلمبرداری اتاق عمل را بر عهده دارد" افزود: ما بنا داشتیم تا این بخش پایانی را فیلمبرداری نماییم و بدین سان این اثر به انتها برسد اما از روزی كه این اتفاق افتاده است حتی نتوانستم دوربین را دستم بگیرم و بیشتر از یك هفته است كه شب ها هم نتوانستیم بخوابیم. صحنه هایی كه در اتاق عمل فیلمبرداری شده جزو راش های اصلی فیلم من است و مطمئناً بخش هایی در آن وجود دارد كه می تواند اثبات كند این اتفاق در بیمارستان رخ داده است. به ما می گویند ما آنرا چند بار دیده ایم و نكته ای وجود نداشت ولی در حقیقت من باید آنها را ببینم.
این فیلمبردار درباره سكانس هایی كه تا قبل از این اتفاق فیلمبرداری شده توضیح داد: از شش، هفت ماه قبل همسر من در این بیمارستان رفت و آمد داشت و دوره هایی را گذارنده بود اما آن زمان هم نمی توانستیم به درستی فیلمبرداری ها را انجام دهیم و بنا بر این مجبور می شدیم با دوربین های "گوپرو" آنها را ضبط نماییم. یك مورد دیگری كه ما در راه ساخت این مستند با آن مواجه شدیم، بحث نوزادهایی بود كه به اصطلاح پدرمادرهایشان می خواستند تاریخ تولد كودكشان لاكچری باشد؛ یعنی دقیقاً ۴/۴ به دنیا بیاید. خانواده هایی بودند كه حاضر شدند كودكشان ناقص به دنیا بیاید اما تاریخ تولدش ۴/۴ باشد.
جغتایی اظهار داشت: فیلم مستند ما با توجه به این اتفاقات به كلی تغییر كرده است. ما می خواستیم فیلم را به شكل دیگری به انتها برسانیم اما همه چیز به یك باره تغییر نمود و به صورتی شادی و غم باهم به ما داده شد. با این وجود من تصمیم داشتم در مستند از شرایطی كه رخ داد و همچین شكایت هایی كه داشتم سكانس هایی بیاورم اما هنوز تصمیم نهایی را نگرفته ایم. به هر حال علت این خطاها می تواند چیزی فراتر از این موضوعات باشد و شاید بتوان در مستندی دیگر به تفصیل به این موضوعات هم پرداخت.
او درانتها اذعان داشت: همچنان پیگیر شكایت از بیمارستان و افراد خاطی هست.
اسم بیمارستان نزد ایسنا محفوظ است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب