شانس موفقیت فیلم های واقعیت محور در جوایز اسكار
به گزارش هنر شهر در سال های اخیر ساخت فیلم هایی برمبنای رویدادهای واقعی و هم فیلم های خودزندگینامه ای افزایش یافته و به همان نسبت توجه اسكار و جوایزش هم به آنها بیشتر شده است.
به گزارش هنر شهر به نقل از ورایتی، در ۷۲ سال نخست جوایز اسكار (۱۹۲۷ تا ۱۹۹۹)، روی هم رفته ۱۴ فیلم حقیقت محور برنده جایزه بهترین فیلم سال شدند كه معادل ۱۹ درصد بود اما در قرن بیستم ویكم، فیلم های حقیقت پایه توانسته اند ۳۳ درصد از جوایز بهترین فیلم سال را از آن خود كنند.
سال گذشته سه برنده از چهار برنده بازیگری اسكار (رامی مالك، الیویا كولمن، ماهرشالا علی) نقش شخصیت های واقعی را ایفا كردند و ۶ فیلم از هشت رقیب بخش بهترین فیلم سال همچون فیلم برنده «كتاب سبز» فیلم های واقعیت محور بودند.
به هر دلیلی، فیلم هایی كه بر پایه وقایع حقیقی ساخته می شوند به صورت مشخص دارند جایگاه خویش را ارتقا می دهند و بیشتر هم جایزه دریافت می كنند. در عین حال بخش زیرمجموعه فیلم اتوبیوگرافی هم در حال رشد است. فیلم سال قبل «رُما» در این دسته بندی جا می گیرد و شمار فیلم های این دسته بندی امسال هم چند برابر افزایش یافته است.
در سال ۲۰۱۹ آنقدر فیلم حقیقت محور ساخته شده كه این احتمال وجود دارد (البته شانسش خیلی بالا نیست) كه تمام نامزدهای اسكار از فیلم های حقیقت محور باشند. این فهرست شامل این فیلم ها می شود: «ارونات ها»، «روزی زیبا در محله»، «بامب شل»، «آب های تیره»، «دالمایت نام من است»، «فورد مقابل فراری»، «هریت»، «یك زندگی مخفی»، «ایرلندی»، «جودی»، «رحم عادلانه»، «خشكشویی»، «میانه راه»، «گزارش»، «ریچارد جوئل»، «راكت من»، «سیبرگ»، «پوست» و «دو پاپ».
فیلم های خودزندگینامه ای هم شامل «هانی بوی»، «وداع» و احتمالاً «داستان ازدواج» می شود. با وجود اینكه نوآ باومباخ همیشه گفته «داستان ازدواج» اتوبیوگرافیكی نیست، رسانه ها به شباهت های آن با زندگی این كارگردان اشاره كرده اند. عناصر اتوبیوگرافیكی در فیلم «درد و افتخار» پدرو آلمادوار هم دیده می شود و آنتونیو باندراس برای بازی در آن یكی از رقبای اسكار است.
در سیستم استودیویی قدیمی هالیوود، افرادی كه هم نویسنده و هم كارگردان بودند به ندرت دیده می شدند و نمی توانستند فیلم خودزندگینامه ای بسازند، اما فیلمسازان خارج از آمریكا و دنیای مستقل از اینگمار برگمن و ژان-لوك گودار گرفته تا جان كاساوت، از عناصر شخصی در خیلی از فیلم های خود استفاده می كردند.
از آن موقع تاكنون فهرست چنین افرادی بسیار طولانی و متنوع تر شده و همچون آنها می توان به فرانسوا تروفو، سم فولر، جورج لوكاس، باب فوس، ترنس دیویز و گرتا گرویگ اشاره نمود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب