بیل كلینتون:
همیشه می خواستم نویسنده باشم
به گزارش هنر شهر «بیل کلینتون»، رئیس جمهور سابق ایالات متحده آمریکا از علایق ادبی خود می گوید و بیان می کند که همیشه می خواسته نویسنده باشد.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، «بیل کلینتون» نویسنده و چهل و دومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در گفت وگویی با نشریه «گاردین» از ژانر مورد علاقه و نویسنده های الهام بخش خود صحبت کرد.
در ادامه گزیده ای از این گفتگو را می خوانید:
دوست داشتید چه کتابی را شما نوشته بودید؟
«صد سال تنهایی» نوشته «گابریل گارسیا مارکز». من هنوز معتقدم از زمان مرگ «ویلیام فاکنر» تابحال این برترین رمانی است که نوشته شده است.
چه کتابی بیشترین تأثیر را در نویسندگی شما بوجود آورده است؟
من همیشه می خواستم نویسنده شوم، اما به توانایی خود در این حوزه شک داشتم. از سال آخری که در کالج تا سال اولی که در مدرسه حقوق بودم پنج کتاب خواندم که سبب شد به این نتیجه برسم که باید نویسندگی را امتحان کنم: «به سمت شمال و خانه» نوشته «ویلی موریس»، «اعترافات نت ترنر» نوشته «ویلیام استایرون»، «دیگر نمی توانی به خانه بروی» نوشته «توماس وولف»، «آتش بعدی» نوشته «جیمز بالدوین» و «می دانم چرا پرنده های در قفس آواز می خوانند» نوشته «مایا آنجلو».
چه کتابی طرز فکر شما را تغییر داد؟
این سوال مهمی است. فکر می کنم کتاب «قلعه» اثر «ایزابل ویلکرسون» و کتاب «دوباره فکر کن» نوشته «آدام گرنت» مرا واداشتند تا به این مورد باردیگر فکر کنم که تا چه اندازه تعصبات مان در عمق ما ریشه دوانده اند؛ تعصباتی نه فقط در ارتباط با نژاد، جنسیت، طبقه و مذهب، بلکه تعصباتی به تمامی مواردی که سبب می شوند ما دیگری را به چشم فردی که ارزش کمتری برای دیده شدن و شندیده شدن دارد ببینیم.
آخرین کتابی که شما را به گریه انداخت چه بود؟
«سولی» نوشته «جان گریشام». آنرا بخوانید، آن وقت شما هم گریه خواهید کرد.
آخرین کتابی که شما را به خنده واداشت چه بود؟
جدید ترین کتاب «جانت ایوانوویچ». «استفانی پلام» همیشه من را به خنده می اندازد.
از اینکه کدام کتاب را نخوانده اید خجالت زده هستید؟
«اولیس» (جیمز جویس). من شعر، نثر و آثار غیرداستانی ایرلندی را دوست دارم. «جویس» را دوست دارم. اما همیشه قبل از آن که آنرا به اتمام برسانم رهایش می کنم. به تلاشم ادامه خواهم داد.
معمولا چه کتابی را به دیگران هدیه می دهید؟
«تاملات» اثر «مارکوس آئورلیوس»، «علاج در تروی» اثر «شیموس هینی» و «پیروزی اجتماعی زمین» نوشته «ادوارد ویلسون». هرکدام از این آثار در نوع خود خردمندانه هستند.
دوست دارید شما را بیشتر با کدام کتاب تان به یاد بیاورند؟
هم اکنون «زندگی من».
مطالعه کدام کتاب همیشه برای تان لذت بخش بوده است؟
من از مطالعه کتاب های ژانر تریلر که داستان های خوب و شخصیت های جالب دارند لذت می برم. من واقعا به کتاب «وقتی عدالت خاموش می شود» اثر «استیسی آبرامز» و تمام کتاب های «لوئیس پنی» که بر مبنای شخصیت «گامه» نوشته شده است، کتاب شخصیت «وارشاسکی» نوشته «سارا پارتسکی»، کتاب شخصیت «رالینس» اثر «والتر مازلی»، مجموعه داستان های «دیو روبیشو» اثر «جیمز لی بورک» و کتاب های «باش» اثر «مایکل کانلی» علاقه دارم. من کتاب شخصیت «گابریل الون» نوشته «دانیل سیلوا» را بسیار دوست دارم و معتقدم آثار «بالداچی» و «لی چایلد» همچنان رو به پیشرفت هستند. همینطور کتاب های نویسنده همکارم یعنی «جیمز پترسون» بخصوص کتاب های شخصیت های «مایکل بنت» و «الکس کراس» را دوست دارم. امیدوارم کتاب جدید ما که با عنوان «دختر رئیس جمهور» منتشر خواهد شد در لیست کتاب های محبوب دیگران قرار بگیرد. من شخصیت ها و داستان این کتاب را دوست دارم.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب