امام زمان (عج) در ایام ماه رجب چه دعایی می خوانند؟
به گزارش هنر شهر، ماه رجب المرجب از زمان های با فضیلتی است که پیرامون آن ادعیه فراوانی سفارش شده است و یکی از آنها دعایی است که امام زمان سفارش به خواندن روزانه آن کرده اند.
ماه رجب المرجب از زمان های با فضیلتی است که پیرامون آن ادعیه فراوانی سفارش شده است. در کتاب شریف مفاتیح الجنان آمده است: شیخ روایت کرده: که از ناحیه مقدّسه به دست شیخ کبیر ابی جعفر محمّد بن عثمان بن سعید این توقیع شریف [یعنی دست نویس شریف] بیرون آمد که هر روز از روزهای رجب بخوان:
بِسم اللهِ الرَّحمّْنِ الرَّحیمِ، اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعانِی جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ أَمْرِکَ الْمَأْمُونُونَ عَلَیٰ سِرِّکَ، الْمُسْتَبْشِرُونَ بأَمْرِکَ، الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ، الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ، أَسْأَلُکَ بِما نَطَقَ فِیهِمْ مِنْ مَشِیئَتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ، وَأَرْکاناً لِتَوْحِیدِکَ، وَآیاتِکَ وَمَقاماتِکَ الَّتِی لَاتَعْطِیلَ لَهَا فِی کُلِّ مَکَانٍ یَعْرِفُکَ بِهَا مَنْ عَرَفَکَ، لَا فَرْقَ بَیْنَکَ وَبَیْنَها إِلّا أَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ، بَدْؤُها مِنْکَ وَعَوْدُها إِلَیْکَ، أَعْضادٌ وَأَشْهادٌ وَمُناةٌ وَأَذْوَادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوَّادٌ، فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَکَ وَأَرْضَکَ حَتَّیٰ ظَهَرَ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، فَبِذٰلِکَ أَسْأَلُکَ، وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَبِمَقاماتِکَ وَعَلامَاتِکَ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَنْ تَزِیدَنِی إِیماناً وَتَثْبِیتاً.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است؛ خدایا، از تو می خواهم، به حق معانی تمام دعاهایی که متولیان امرت تو را به آن می خوانند، آنان که امین راز تو هستند و به امر تو شادند و بیان کنندگان نیرویت و آشکارکنندگان بزرگی ات می باشند، از تو می خواهم به حق آن چه از مشیتت در رابطه با ایشان گفته شد، پس آنان را قرار دادی معادن کلماتت و پایه های توحیدت و آیاتت و مقاماتت که تعطیلی برای آنها در هیچ جایی نیست، تو را با آنها شناسد هرکه بشناسدت، بین تو و آنها تفاوتی نیست جز این که ایشان بندگان و آفریده تواند که باز و بسته شدن کارشان به دست توست، آغازشان از تو و انجامشان به سمت توست، آنان بازوان و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و بازرسان اند، آسمان و زمینت را با حقیقت آنان انباشتی تا آشکار شد که معبودی جز تو نیست، پس به حق همه این ها و به جایگاه های توانایی از رحمتت و به مقامات و نشانه هایت از تو می خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستی و بر ایمان و پایداریم بیفزایی،
یَا بَاطِناً فِی ظُهُورِهِ، وَظَاهِراً فِی بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ، یَا مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیجُورِ، یَا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ کُنْهٍ، وَمَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ، حَادَّ کُلِّ مَحْدُودٍ، وَشَاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ، وَمُوجِدَ کُلِّ مَوْجُودٍ، وَمُحْصِیَ کُلِّ مَعْدُودٍ، وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ؛ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ مَعْبُودٍ، أَهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَالْجُودِ، یَا مَنْ لَا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ، وَلَا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ، یَا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ، یَا دَیْمُومُ یَا قَیُّومُ وَعالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ، صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ عَلَیٰ عِبادِکَ الْمُنْتَجَبِینَ، وَبَشَرِکَ الْمُحْتَجِبِینَ، وَمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَالْبُهْمِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ،
ای نهان در عین آشکار بودن، ای آشکار در عین نهان بودن و مستوری، ای جداکننده بین روشنایی و تاریکی، ای وصف شده بدون این که ژرفای وجودش درک شود و ای شناخته شده بدون تشبیه، مرزبند هر محدود، گواه هر گواه ی پذیر، هستی بخش هرچه هست و شماره کننده هر شماره و گم کننده هر گم شده؛ معبودی غیر تو نیست، اهل بزرگ منشی و جودی، ای که چگونگی نپذیری و به جایی در نگنجی، ای پوشیده از هر دیده، ای جاودان، ای به خود پاینده و دانای هر دانسته، بر محمّد و خاندانش درود فرست و بر بندگان برگزیده ات و انسان های در پرده ات و فرشتگان مقربّت و شجاعان صف کشیده گرداگرد عرشت
وَبارِکْ لَنا فِی شَهْرِنا هٰذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرَّمِ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ، وَأَسْبِغْ عَلَیْنا فِیهِ النِّعَمَ، وَأَجْزِلْ لَنا فِیهِ الْقِسَمَ، وَأَبْرِرْ لَنا فِیهِ الْقَسَمَ، بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ، الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَی النَّهَارِ فَأَضاءَ، وَعَلَی اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ، وَاغْفِرْ لَنا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَمَا لَانَعْلَمُ، وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ الْعِصَمِ، وَاکْفِنا کَوافِیَ قَدَرِکَ، وَامْنُنْ عَلَیْنا بِحُسْنِ نَظَرِکَ، وَلَا تَکِلْنا إِلَیٰ غَیْرِکَ، وَلَا تَمْنَعْنا مِنْ خَیْرِکَ، وَبَارِکْ لَنَا فِیما کَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمارِنا، وَأَصْلِحْ لَنا خَبِیئَةَ أَسْرَارِنا، وَأَعْطِنَا مِنْکَ الْأَمانَ، وَاسْتَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإِیمَانِ، وَبَلِّغْنَا شَهْرَ الصِّیامِ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَیَّامِ وَالْأَعْوامِ، یَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرامِ.
و مبارک گردان بر ما در این ماهمان ماه بزرگ و ماه محبوب و قابل احترام و آن چه بعد از اینست از ماه های محترم، در این ماه نعمت هایت را بر ما فراوان کن و نصیب های ما را سرشار فرما و سوگندهایمان را به انجام برسان، به حق اسم بزرگ تر و بزرگ تر و عظیم تر و گرامی ترت که چون بر روز نهادی روشن شد و چون بر شب گذاردی تاریک گشت و از گناهانمان بیامرز آن چه را تو می دانی و آن چه را ما نمی دانیم و ما را از گناهان نگهدار به بهترین نگاهداری و ما را از حوادثی که مقدّر کرده ای بازدار و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار و به غیر خودت وامگذار و ما را از خیرت محروم مکن و به عمرهایمان به اندازه ای که مقدّر فرموده ای برکت ده و رازهای پنهان ما را سامان ده و از طرف خود به ما امان ده و ما را با حسن ایمان به کار گمار و به ماه رمضان و روزها و سالیان بعد از آن برسان، ای دارای بزرگی و رأفت و محبت.
[همچنین] شیخ روایت کرده که: از ناحیه مقدّسه به دست شیخ ابوالقاسم این دعا در روزهای رجب اعلام شده:
اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی وَابْنِهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ، وَأَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَیْکَ خَیْرَ الْقُرَبِ، یَا مَنْ إِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ، وَفِیما لَدَیْهِ رُغِبَ، أَسْأَلُکَ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ، وَأَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ، فَطالَ عَلَی الْخَطایَا دُؤُوبُهُ، وَمِنَ الرَّزَایا خُطُوبُهُ، یَسْأَلُکَ التَّوْبَةَ، وَحُسْنَ الْأَوْبَةِ، وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ، وَمِنَ النَّارِ فَکاکَ رَقَبَتِهِ، وَالْعَفْوَ عَمَّا فِی رِبْقَتِهِ، فَأَنْتَ مَوْلَاٰیَ أَعْظَمُ أَمَلِهِ وَثِقَتِهِ.
خدایا! از تو درخواست می کنم به حق دو مولود ماه رجب، محمّد بن علی دوّم (امام جواد (ع)) و فرزندش علی بن محمّد برگزیده (امام هادی (ع)) و بوسیله آن دو امام به سمت تو تقرّب می جویم به بهترین تقرّب، ای آن که نیکی فقط از طرف او خواسته شده و فقط در آن چه نزد اوست رغبت شده است، از تو می خواهم خواهش جرم پیشه معصیت کاری که گناهانش او را هلاک کرده و عیوبش او را به اسارت کشیده، پس عادتش بر گناه طولانی شده و امورش با بلاهای سخت به هم آمیخت، از تو می خواهد، توبه و خوبی برگشت، کنده شدن از گناه، رهایی جانش از آتش، گذشت از آن چه بر گردن اوست، برای اینکه تو مولای منی بزرگ ترین آرزو و امید او هستی.
اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُکَ بِمَسَائِلِکَ الشَّرِیفَةِ، وَوَسَائِلِکَ الْمُنِیفَةِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِی فِی هٰذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْکَ وَاسِعَةٍ، وَنِعْمَةٍ وَازِعَةٍ، وَنَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَها قَانِعَةٍ، إِلَیٰ نُزُولِ الْحَافِرَةِ، وَمَحَلِّ الْآخِرَةِ، وَمَا هِیَ إِلَیْهِ صَائِرَةٌ.
خدایا! از تو می خواهم به حق مسایل شریفت و وسایل والایت که مرا در این ماه به رحمت گسترده ات و نعمت پخش شده ات فروگیری و نفسی به من عنایت کنی که به آن چه روزی اش کرده ای قناعت ورزد تا گاهی که به گور درآید و به آخرت رسد و به آن چه عاقبت اوست بازگردد.
ماه رجب المرجب از زمان های با فضیلتی است که پیرامون آن ادعیه فراوانی سفارش شده است. در کتاب شریف مفاتیح الجنان آمده است: شیخ روایت کرده: که از ناحیه مقدّسه به دست شیخ کبیر ابی جعفر محمّد بن عثمان بن سعید این توقیع شریف [یعنی دست نویس شریف] بیرون آمد که هر روز از روزهای رجب بخوان:
بِسم اللهِ الرَّحمّْنِ الرَّحیمِ، اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعانِی جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ أَمْرِکَ الْمَأْمُونُونَ عَلَیٰ سِرِّکَ، الْمُسْتَبْشِرُونَ بأَمْرِکَ، الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِکَ، الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِکَ، أَسْأَلُکَ بِما نَطَقَ فِیهِمْ مِنْ مَشِیئَتِکَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعادِنَ لِکَلِماتِکَ، وَأَرْکاناً لِتَوْحِیدِکَ، وَآیاتِکَ وَمَقاماتِکَ الَّتِی لَاتَعْطِیلَ لَهَا فِی کُلِّ مَکَانٍ یَعْرِفُکَ بِهَا مَنْ عَرَفَکَ، لَا فَرْقَ بَیْنَکَ وَبَیْنَها إِلّا أَنَّهُمْ عِبادُکَ وَخَلْقُکَ، فَتْقُها وَرَتْقُها بِیَدِکَ، بَدْؤُها مِنْکَ وَعَوْدُها إِلَیْکَ، أَعْضادٌ وَأَشْهادٌ وَمُناةٌ وَأَذْوَادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوَّادٌ، فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَکَ وَأَرْضَکَ حَتَّیٰ ظَهَرَ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، فَبِذٰلِکَ أَسْأَلُکَ، وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَبِمَقاماتِکَ وَعَلامَاتِکَ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَنْ تَزِیدَنِی إِیماناً وَتَثْبِیتاً.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است؛ خدایا، از تو می خواهم، به حق معانی تمام دعاهایی که متولیان امرت تو را به آن می خوانند، آنان که امین راز تو هستند و به امر تو شادند و بیان کنندگان نیرویت و آشکارکنندگان بزرگی ات می باشند، از تو می خواهم به حق آن چه از مشیتت در رابطه با ایشان گفته شد، پس آنان را قرار دادی معادن کلماتت و پایه های توحیدت و آیاتت و مقاماتت که تعطیلی برای آنها در هیچ جایی نیست، تو را با آنها شناسد هرکه بشناسدت، بین تو و آنها تفاوتی نیست جز این که ایشان بندگان و آفریده تواند که باز و بسته شدن کارشان به دست توست، آغازشان از تو و انجامشان به سمت توست، آنان بازوان و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و بازرسان اند، آسمان و زمینت را با حقیقت آنان انباشتی تا آشکار شد که معبودی جز تو نیست، پس به حق همه این ها و به جایگاه های توانایی از رحمتت و به مقامات و نشانه هایت از تو می خواهم که بر محمّد و خاندانش درود فرستی و بر ایمان و پایداریم بیفزایی،
یَا بَاطِناً فِی ظُهُورِهِ، وَظَاهِراً فِی بُطُونِهِ وَمَکْنُونِهِ، یَا مُفَرِّقاً بَیْنَ النُّورِ وَالدَّیجُورِ، یَا مَوْصُوفاً بِغَیْرِ کُنْهٍ، وَمَعْرُوفاً بِغَیْرِ شِبْهٍ، حَادَّ کُلِّ مَحْدُودٍ، وَشَاهِدَ کُلِّ مَشْهُودٍ، وَمُوجِدَ کُلِّ مَوْجُودٍ، وَمُحْصِیَ کُلِّ مَعْدُودٍ، وَفاقِدَ کُلِّ مَفْقُودٍ؛ لَیْسَ دُونَکَ مِنْ مَعْبُودٍ، أَهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَالْجُودِ، یَا مَنْ لَا یُکَیَّفُ بِکَیْفٍ، وَلَا یُؤَیَّنُ بِأَیْنٍ، یَا مُحْتَجِباً عَنْ کُلِّ عَیْنٍ، یَا دَیْمُومُ یَا قَیُّومُ وَعالِمَ کُلِّ مَعْلُومٍ، صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ عَلَیٰ عِبادِکَ الْمُنْتَجَبِینَ، وَبَشَرِکَ الْمُحْتَجِبِینَ، وَمَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَالْبُهْمِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ،
ای نهان در عین آشکار بودن، ای آشکار در عین نهان بودن و مستوری، ای جداکننده بین روشنایی و تاریکی، ای وصف شده بدون این که ژرفای وجودش درک شود و ای شناخته شده بدون تشبیه، مرزبند هر محدود، گواه هر گواه ی پذیر، هستی بخش هرچه هست و شماره کننده هر شماره و گم کننده هر گم شده؛ معبودی غیر تو نیست، اهل بزرگ منشی و جودی، ای که چگونگی نپذیری و به جایی در نگنجی، ای پوشیده از هر دیده، ای جاودان، ای به خود پاینده و دانای هر دانسته، بر محمّد و خاندانش درود فرست و بر بندگان برگزیده ات و انسان های در پرده ات و فرشتگان مقربّت و شجاعان صف کشیده گرداگرد عرشت
وَبارِکْ لَنا فِی شَهْرِنا هٰذَا الْمُرَجَّبِ الْمُکَرَّمِ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ، وَأَسْبِغْ عَلَیْنا فِیهِ النِّعَمَ، وَأَجْزِلْ لَنا فِیهِ الْقِسَمَ، وَأَبْرِرْ لَنا فِیهِ الْقَسَمَ، بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ، الَّذِی وَضَعْتَهُ عَلَی النَّهَارِ فَأَضاءَ، وَعَلَی اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ، وَاغْفِرْ لَنا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَمَا لَانَعْلَمُ، وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَیْرَ الْعِصَمِ، وَاکْفِنا کَوافِیَ قَدَرِکَ، وَامْنُنْ عَلَیْنا بِحُسْنِ نَظَرِکَ، وَلَا تَکِلْنا إِلَیٰ غَیْرِکَ، وَلَا تَمْنَعْنا مِنْ خَیْرِکَ، وَبَارِکْ لَنَا فِیما کَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمارِنا، وَأَصْلِحْ لَنا خَبِیئَةَ أَسْرَارِنا، وَأَعْطِنَا مِنْکَ الْأَمانَ، وَاسْتَعْمِلْنا بِحُسْنِ الْإِیمَانِ، وَبَلِّغْنَا شَهْرَ الصِّیامِ، وَمَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَیَّامِ وَالْأَعْوامِ، یَا ذَا الْجَلَالِ وَالْإِکْرامِ.
و مبارک گردان بر ما در این ماهمان ماه بزرگ و ماه محبوب و قابل احترام و آن چه بعد از اینست از ماه های محترم، در این ماه نعمت هایت را بر ما فراوان کن و نصیب های ما را سرشار فرما و سوگندهایمان را به انجام برسان، به حق اسم بزرگ تر و بزرگ تر و عظیم تر و گرامی ترت که چون بر روز نهادی روشن شد و چون بر شب گذاردی تاریک گشت و از گناهانمان بیامرز آن چه را تو می دانی و آن چه را ما نمی دانیم و ما را از گناهان نگهدار به بهترین نگاهداری و ما را از حوادثی که مقدّر کرده ای بازدار و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار و به غیر خودت وامگذار و ما را از خیرت محروم مکن و به عمرهایمان به اندازه ای که مقدّر فرموده ای برکت ده و رازهای پنهان ما را سامان ده و از طرف خود به ما امان ده و ما را با حسن ایمان به کار گمار و به ماه رمضان و روزها و سالیان بعد از آن برسان، ای دارای بزرگی و رأفت و محبت.
[همچنین] شیخ روایت کرده که: از ناحیه مقدّسه به دست شیخ ابوالقاسم این دعا در روزهای رجب اعلام شده:
اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْمَوْلُودَیْنِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الثَّانِی وَابْنِهِ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ، وَأَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَیْکَ خَیْرَ الْقُرَبِ، یَا مَنْ إِلَیْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ، وَفِیما لَدَیْهِ رُغِبَ، أَسْأَلُکَ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ، وَأَوْثَقَتْهُ عُیُوبُهُ، فَطالَ عَلَی الْخَطایَا دُؤُوبُهُ، وَمِنَ الرَّزَایا خُطُوبُهُ، یَسْأَلُکَ التَّوْبَةَ، وَحُسْنَ الْأَوْبَةِ، وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ، وَمِنَ النَّارِ فَکاکَ رَقَبَتِهِ، وَالْعَفْوَ عَمَّا فِی رِبْقَتِهِ، فَأَنْتَ مَوْلَاٰیَ أَعْظَمُ أَمَلِهِ وَثِقَتِهِ.
خدایا! از تو درخواست می کنم به حق دو مولود ماه رجب، محمّد بن علی دوّم (امام جواد (ع)) و فرزندش علی بن محمّد برگزیده (امام هادی (ع)) و بوسیله آن دو امام به سمت تو تقرّب می جویم به بهترین تقرّب، ای آن که نیکی فقط از طرف او خواسته شده و فقط در آن چه نزد اوست رغبت شده است، از تو می خواهم خواهش جرم پیشه معصیت کاری که گناهانش او را هلاک کرده و عیوبش او را به اسارت کشیده، پس عادتش بر گناه طولانی شده و امورش با بلاهای سخت به هم آمیخت، از تو می خواهد، توبه و خوبی برگشت، کنده شدن از گناه، رهایی جانش از آتش، گذشت از آن چه بر گردن اوست، برای اینکه تو مولای منی بزرگ ترین آرزو و امید او هستی.
اللّٰهُمَّ وَأَسْأَلُکَ بِمَسَائِلِکَ الشَّرِیفَةِ، وَوَسَائِلِکَ الْمُنِیفَةِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِی فِی هٰذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْکَ وَاسِعَةٍ، وَنِعْمَةٍ وَازِعَةٍ، وَنَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَها قَانِعَةٍ، إِلَیٰ نُزُولِ الْحَافِرَةِ، وَمَحَلِّ الْآخِرَةِ، وَمَا هِیَ إِلَیْهِ صَائِرَةٌ.
خدایا!
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب