نشست فعالان حوزه كودك در موزه سینما؛
نباید از مواجهه سینما و دانشگاه دوری نماییم
هنر شهر: نشست دورهمی فعالان حوزه کودک و نوجوان 15 تیر در سالن سینماتوگراف موزه سینمای ایران اجرا شد.
به گزارش هنر شهر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، نشست دورهمی فعالان حوزه کودک و نوجوان با موضوع «کنشگری فعالان این حوزه و تدوین نظام نامه تولید و مصرف رسانه ای جمعی (فیلم و انیمیشن)» عصر چهارشنبه ۱۵ تیر در سالن سینماتوگراف موزه سینمای ایران اجرا شد. در ابتدای این جلسه سجاد اسم حسینی دبیر دورهمی های فعالان حوزه کودک و نوجوان طی سخنانی اظهار داشت: امروز بعد از ۲ سال توقف در روند برگزاری دورهمی فعالان حوزه کودک و نوجوان به سبب بیماری کرونا، این برنامه را از سر می گیریم و اکنون میهمان مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما هستیم و موضوع برنامه در رابطه با کنشگری فعالان حوزه کودک و نوجوان و تدوین نظام نامه محتوای رسانه ای حوزه کودک، مربوط به عرصه فیلم کودک و انیمیشن است که برخی از متخصصان این حوزه مقرر است درباره این موضوعات صحبت کنند و در ادامه شبکه سازی میان فعالان حوزه کودک را دنبال خواهیم کرد. به هیچ وجه دنبال بحث های حاکمیتی نیستیم سپس مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما ضمن خوشامدگویی به میهمانان اظهار داشت: خوشحالم در جمع ما سینماگرانی همچون رسول صدرعاملی، پرویز شیخ طادی و وحید نیکخواه آزاد حضور دارند و مباحث ما را از نظر فنی و حرفه ای می بینند و امیدوار هستم از این جلسه نتایج خوبی بگیریم.
اسماعیلی با اعلان اینکه امروز محتواهای تولید شده به آسانی در دسترس عموم قرار می گیرد، تصریح کرد: در این شرایط با انفجاری از پیام های متنوع و هجوم اطلاعات منفی و مثبت و از طرف دیگر تاثیر پیام ها مواجه هستیم. زمانی فردی می توانست با یک شعر و هنر، فضای جالبی بوجود آورد و در دوره ای هنرمندان یادگیری را کنترل می کردند اما امروز از نظر کمی و کیفیت ارسال پیام در فضای عجیبی قرار داریم. وی با اشاره به اهمیت یادگیری بوسیله تصویر بیان کرد: مهم ترین یادگیری ها بوسیله تصویر منتقل می شود و عمق نفوذ آن بسیار زیاد است. در این شرایط جامعه باید برای این نوع پیام ها تصمیم گیری کند؛ این که یک پیام برای چه سنی مناسب می باشد و آیا پیام درست طراحی شده و علمی است یا غیرکارشناسی است. اگر بخواهیم چتری در مقابل رسانه های مضر و غیرحرفه ای ایجاد نماییم اساسا باید از بستر خانواده شروع کنیماسماعیلی با اعلان اینکه اساسا هر کاری از بخش مردمی قوی باشد ماندگارتر است، اظهار داشت: اگر بخواهیم چتری در مقابل رسانه های مضر و غیرحرفه ای ایجاد نماییم اساسا باید از بستر خانواده شروع نماییم. حال این سوال پیش می آید که ما باید چه نماییم تا حساسیت جامعه امروز نسبت به محصولات رسانه ای بالا برود و این محصولات را به عنوان محصول پرتاثیر و فراگیر بشناسیم و چه کاری انجام بدهیم تا حساسیت خانواده ها در این موارد بیشتر شود. باید ساز و کاری درباره این که یک کودک چه کالایی مصرف کند، پیدا نماییم تا حساسیت مردم و خانواده بالا برود. باید در مورد چیزهایی که مصرف می نماییم حساس باشیم و متوجه باشیم که بیشترین میزان یادگیری توسط تصویر انجام می شود. مدیرعامل موزه سینما با اعلان اینکه رده بندی سنی آثار یک بحث حاکمیتی است و به ما ربطی ندارد، اظهار داشت: باید قبول نماییم که رده بندی تنها راه نیست و نمی توانیم فقط با رده بندی سینما را کنترل نماییم و ما به هیچ وجه دنبال بحث های حاکمیتی نیستیم بلکه می خواهیم خانواده ها نسبت به مصرف محصولات رسانه ای خود حساس شوند و نظام عرضه و تقاضا را تقویت نماییم. اسماعیلی با اعلان اینکه عنصر جذابیت و کار عمیق پژوهشی مطالبه خانواده است، تصریح کرد: سینمای دنیا نسبت به ۲۰ سال قبل به شدت جدی و عمیق شده است. به عنوان مثال، برای ساخت یک تیتراژ با موضوعی اجتماعی گاهی صدها نفر نظر می دهند. دنیایی که رسانه پرمخاطب سینما را درست کرده و قطار آن در حرکت است، به شدت علمی و دانشگاهی است. «جی جی آبرامز» زمانیکه می خواهد فیلمنامه اش را بنویسد گاهی ۱۵۰ نفر درباره موضوع انتخاب شده نظر می دهند و یا «هاوارد گودرون» زمانیکه می خواهد فیلم بسازد به هیچ چیزی سطحی نگاه نمی نماید. در حال حاضر در دوره ای قرار داریم که مردم با فضای عمیق و فلسفی مواجهند و در این فضا، مطالبه ما از جانب خانوده به فیلمساز این است که در تولیدات سینمایی خود نهایت توجه را داشته باشند. وی با اعلان اینکه نظام عرضه و تقاضا باید نگاه کنترلی و حاکمیتی خودرا کنار بگذارد و سراغ تولید کننده و مصرف کننده برود، بیان کرد: به جهت اینکه این چرخه خوب شکل بگیرد نباید از مواجهه درست بین سینما و دانشگاه دوری نماییم. متاسفانه سال هاست این کار را انجام نشده و اگر هم انجام شده علمی نبوده است. باید کار نظام نامه ای اتفاق بیفتد و از دوستانی که در این عرصه فعالیت دارند بخواهیم تا در تدوین آن به ما کمک کنند. اهتمام می نماییم وضعیت را به جایی برسانیم تا فیلمسازان و خانواده ها به تعامل مناسبی برسند. اسماعیلی همین طور تصریح کرد: موزه سینما باید نقطه تماس و تلاقی سینماگران، خانواده ها، نخبگان معلمان، مدرسان و فعالین حوزه کودک و نوجوان باشد. سهم اقتصاد و بازاریایی در سینمای جهان بوسیله سینمای کودک و نوجوان در ادامه این جلسه رسول صدرعاملی نیز اظهار داشت: چیزی که تلاش داریم به آن برسیم دریافت ما از این چهار دهه فعالیت سینمای ایران و سینمای کودک و نوجوان است. در دهه ۶۰ ما هیچ تعریفی از سینمای جمهوری اسلامی ایران نداشتیم و پس از انقلاب آرام آرام هویت خودرا از مسیر کودک و نوجوان پیدا کرد.
وی افزود: ما به سرعت متوجه شدیم حرف ها و اندیشه هایی درباره سینمای کودک و نوجوان داریم که در هیچ جای جهان وجود ندارد و یا نسبت به آن بی توجه شده اند بنا بر این در نیمه اول دهه هفتاد سینمای ایران به سرعت با تیتر سینمای کودک و نوجوان در جهان آغاز به خودنمایی و درخشش کرد. یعنی راه سینمای ایران به سمت سینمای جهان بوسیله سینمای کودک صورت گرفت. مجموعه فیلمسازانی که در این راه آغازگر بودند و در اوایل دهه هفتاد بسیار بالنده و شکوفنده کار می کردند، هم فعالان سینمای کودک بودند و هم در سینمای نوجوان کار می کردند و ما تلاش می کردیم این دو را از هم تفکیک نماییم برای اینکه چیزی که مربوط به سینمای نوجوان می شود که دغدغه های ذهنی و دریافت های اجتماعی از زندگی است مربوط به سینمای کودک نمی گردد. سینمای کودک سینمای خیال پرداز و رویاپرداز است رویاهایی که بطور واقعی در آن زندگی می کند. متاسفانه تا به امروز این اتفاق نیفتاد اما به تبع سینمای ایران، شاهد بودیم جشنواره هایی در دنیا برای سینمای نوجوانان راه افتاد که سینمای کودک را جدا می کردند. سینمای کودک از نظر اقتصادی در ارتباط گیری با مخاطب در گیشه بسیار موفق بود اما یک دفعه سینمای اجتماعی آمد و گاهی درست و گاهی نادرست خودرا نشان دادصدرعاملی با اعلان اینکه در دو دهه گذشته سینمای کودک و نوجوان به قهقرا رفت، بیان کرد: سینمای کودک از نظر اقتصادی در ارتباط گیری با مخاطب در گیشه بسیار موفق بود اما یک دفعه سینمای اجتماعی آمد و گاهی درست و گاهی نادرست خودرا نشان داد. وی افزود: در هیچ کدام از دولت های قبل سینمای کودک و نوجوان جدی گرفته نشد و تنها عشق، شورو علاقه های فردی برخی فیلمسازان و مدیران دولتی بود که جشنواره فیلم کودک و نوجوان را زنده نگه داشت اما آنقدر سلیقه ها حاکم شد که هیچ فردی نپرسید که اگر مقرر است جشنواره در اصفهان باشد چرا در دوره ای به همدان رفت به عنوان مثال مگر می شود جشنواره کن را در پاریس برگزار کرد. صدرعاملی اشاره کرد: امروز نیاز به نویسندگانی داریم که به جهان ذهنی و تخیل کودک که از دل خانواده بیرون می آید، نزدیک باشند. کودک در خانواده مناسباتی و وقایعی می بیند که برمبنای آن رویابافی می کند. سینمای کودک؛سینمای خیال پرداز و رویاپرداز از دل جامعه بیرون می آید. باید به شکل تخصصی برای کودک کار نماییم و سینمایی که رویاپردازی می کند باید از دل خانواده درآید. وی افزود: سینمای کودک سینمایی است که باید کودکان را به شوق آورد تا وقتی به داخل سینما می روند دلشان نخواهد سینما را ترک کنند. اگر مقرر است سهم اقتصاد و بازاریایی خودرا از سینمای جهان به درستی دریافت نماییم تردید نکنید بوسیله سینمای کودک و نوجوان است. امروز هر شهروند یک فیلمساز است در ادامه وحید نیکخواه آزاد فیلمساز پیشکسوت حوزه کودک و نوجوان با اعلان اینکه محتوا از راه قصه بهتر به یاد مخاطب می ماند و آموزش داده می شود، اظهار داشت: مخاطب همیشه به دنبال نکات شیرین در محتوا است. به یاد دارم شخصی از من پرسید چه نماییم بچه ها بیشتر کتاب بخوانند؟ در پاسخ به او گفتم تابحال فکر کردیم که چه کاری انجام بدهیم تا بچه ها بیشتر شکلات بخورند؟ آنها بطور طبیعی اینکار را انجام می دهند. اگر می خواهید کودکان بیشنر کتاب بخوانند و فیلم ها را ببینند باید جذابیت هایی همانند شکلات خوردن برای آنها با فیلم ها ایجاد نماییم. کودکان هم محتوای تصویری و هم بازی کردن را دوست دارند و بازی کردن شغل آنهاست. کودکان اغلب به دنبال بازی هستند و زمانی می توانیم با آنها ارتباط برقرار نماییم که بوسیله شغلشان و بزرگترین دغدغه شان به آنها نزدیک شویم در غیراین صورت توفیقی پیدا نمی نماییم.
سینمای کودک ما تنها با تولید فیلمی که مشتری داشته باشد و برای آن ازدحام شود، موفق می شودکارگردان «پاتال و آرزوهای کوچک» و «گلنار»، افزود: سینمای کودک ما تنها با تولید فیلمی که مشتری داشته باشد و برای آن ازدحام شود، موفق می شود. خداوند در قرآن حرف هایی که موثر باشد را در قالب داستان و قصه تعریف می کند، پس داستان گویی نقش بسیاری در سینما و تاثیر آن دارد. بحث مهم دیگر مقوله حس و تاثیرگذاری آنست ما باید روی کودکان تاثیر حسی بگذاریم. نیکخواه تصریح کرد: در سال ۶۰ مدیر گروه شبکه یک بودم، زمانیکه مدرسه موش ها ساخته شد. از همان زمان خاطرات تلخی از غلبه کارشناسان تربیتی، جامعه شناس و روانشناس دارم. البته حضور چنین افرادی واجب است اما آنها فقط باید نظر بدهند و کار اصلی بر عهده فیلمسازان است. امروز ما در عصری زندگی می نماییم که هر شهروند می تواند یک فیلمساز باشد و دیگر فضا اینطور نیست که یک نفر فیلم بسازد و فرد دیگر مخاطب باشد. باید برای سینمای کودک مطالبه اجتماعی داشته باشیم پرویز شیخ طادی فیلمساز دیگری که در این مراسم حضور داشت نیز اظهار داشت: سال ها ژاپن در پی آشتی با کشور چین بود اما میسر نمی شد برای اینکه نسل قدیم و میانسال آنها در جریان اختلافات دو کشور بودند اما با ساخت انیمیشن های جذاب که به همه کشورها می فروخت و به چین رایگان می دادند توانست با کودکان چین ارتباط برقرار کنند و آنها نیز استقبال کردند و بدین ترتیب میانه این ۲ کشور باهم خوب شد و اختلافات از بین رفت. طبیعی است که این کار اساسا تشخیص یک متخصص بود. در مورد فیلم ها هم به همین شکل است ابتدا یک متخصص باید کار را بررسی کند و پس از آن که کار فیلمساز آغاز می شود. اغلب می شنویم که برای خانواده ها فیلم بسازیم تا بچه ها خوب تربیت شوند اما این ایده اشتباه است برای اینکه نمی توانیم روی یکی از این ۲ تاکید نماییم تا دیگری اصلاح شودوی اظهار نمود: اغلب می شنویم که برای خانواده ها فیلم بسازیم تا بچه ها خوب تربیت شوند اما این ایده اشتباه است برای اینکه نمی توانیم روی یکی از این ۲ تاکید نماییم تا دیگری اصلاح گردد. حوزه فیلم کودک بسیار اهمیت دارد و ساخت آن باید با دانش کافی صورت گیرد. شیخ طادی افزود: در کشور ما اول نظرسنجی می کنند و بعد فیلم می سازند در صورتیکه ابتدا باید فیلم را ساخت و بعد نظرسنجی کرد و درحقیقت باید اثرسنجی نماییم. باید مطالبه اجتماعی جدی درباره سینمای کودک داشته باشیم و این مطالبه بصورت فردی نباشد. متاسفانه امروز بجای نظرسنجی، دانش ها را از پشت قضیه برداشتیم. باید مطالبه بسیار جدی داشته باشیم و همه باهم برای سرنوشت سینما، کودکان و ابزارهای هنری که روی خانواده و سینما اثر دارد، مطالبه جدی داشته باشیم.
صدیقه سلطانی نژاد از انجمن کودک و رسانه نیز درباره نظام های رده بندی سنی، اظهار داشت: در سال ۹۸ پژوهشی با موضوع بررسی اسناد و نظام نامه داخلی و بین المللی در زمینه کودک برمبنای رویکرد اسلامی و بومی داشتیم و در ایران شیوه نامه هایی وجود داشت که بیشتر مصداقی بود. به عنوان مثال، فیلم ها را می دیدند و می گفتند مناسب چه رده سنی است، تحویل کارشناسان می شد و درباره حذفیات نظر می دادند. وی با اعلان اینکه دغدغه ما معیارهای تربیتی بود، افزود: ۱۸ کشور خارجی را بررسی کردیم و بیشتر بر روی کشورهای تولیدکننده محصولات کودک و نوجوان بود که هر کدام دارای نظامنامه هایی بودند که ما روی آنها متمرکز شدیم و در نهایت متوجه شدیم که در همه کشورها ساز و کار حقوقی داشتند. اما در مجموع همه آنها اعضا ثابتی داشتند که شامل روانشناس، معلم و خانواده ها و... بودند. در نهایت اسناد را بررسی کردیم و متوجه شدیم برای این پژوهش نیاز به پشتوانه فکری داریم بنا بر این سراغ خانواده و مربیان رفتیم و آنها هم رده بندی سنی انجام دادند. در مجموع می توان گفت فعالین حوزه کودک و نوجوان به دنبال نقش پذیری بیشتر خانواده در موضوع رسانه هستند. علیرضا گودرزی فراهانی نیز که بصورت آنلاین از کشور روسیه در این جلسه حضور داشت معتقد می باشد باید مجموعه نظام نامه ای که برای محتواها در نظر داریم را به عنوان یک سند بالا دستی یک پارچه نماییم تا همه از آن استفاده کنند و بهتر است فقط در یک حوزه کار را جلو نبریم و در نظر داشته باشیم که فضای اثر بخشی در خانواده ها بیشتر است. حسین حق پناه معاوت کودک و نوجوان «تبیان» نیز طی سخنان کوتاهی اظهار داشت: ما مدعی نیستیم همه نظام نامه ها را بررسی کردیم اما به خوبی می دانیم که نظام رده بندی سنی لازم است اما کافی نیست. اگر رده بندی به عنوان تنها راهکار مدیریت خانواده ها باشد همانند راهکار یک طرفه از طرف حاکمیت برای صنعت سینما خواهد بود و اگر از طرف خود فیملسازان نباشد فایده ندارد و نباید از یاد ببریم که اگر پشتوانه مردمی و فرهنگ عمومی نباشد نظام رده بندی سنی ناکارآمد خواهد بود.
مرتضی رضایی زاده عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و مسئول لابراتوار فناوری های پیشرفته یادگیری دانشگاه شهید بهشتی نیز که بصورت مجازی از کشور ایرلند در این مراسم حضور داشت، اظهار داشت: باید واژه آموزشگاه را جایگزین سینما نماییم. یادگیری گاهی مثبت، گاهی بی فایده است و گاهی منفی است. در سینما ۱۰ برابر یادگیری، تغییر رفتار و باورها نگرش ها اتفاق می افتد و مبتنی بر قصد و غرض نیست اما ایجاد آن سخت و بسیار موثر و ماندگار است و ما باید نگاهمان را به سینما عمیق تر بنیادی تر نماییم. در آخر این جلسه سجاد اسم حسینی طی درخواستی به اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما اظهار داشت: باید در عرصه رسانه ای جمعی کنشگری صورت گیرد و تشکلی از فعالان حوزه کودک و نوجوان کشور ایجاد شود تا فیلم ها را تحلیل کنند. از مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما برای شکل گیری این تشکل یاری می خواهیم تا زیر ساخت لازم توسط ایشان تامین گردد. در این گردهمایی ۸ سخنران بصورت حضوری و ۲ سخنران بصورت آنلاین از کشورهای ایرلند و روسیه حضور داشتند. در این جلسه بیش از ۲۰۰ نفر از فعالان تخصصی حوزه کودک و نوجوان کشور در عرصه های مختلفی همچون پلت فرم ها، فعالان فضای مجازی، مدیران مدارس و مهدهای کودک، موسسات، تولید کنندگان محتوا، ناشرین و مطبوعات، تولید کنندگان اسباب بازی فعالان حوزه تعلیم و تربیت، فعالان حوزه عدالت آموزشی، نهادها و نمایندگان مراکز غیر خصوصی حضور داشتند.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب