اسپیلبرگ به فیلم آرواره ها ادای احترام کرد حرفه ام را ساخت
هنر شهر: در صورتیکه استیون اسپیلبرگ در نمایشگاه موزه آکادمی به مرور فیلم آرواره ها پرداخت، رییس موزه هم گفت نمایشگاه مروری بر آثار این کارگردان برای گرامیداشت وی در سال 2028 انجام می شود.
به گزارش هنر شهر به نقل از ورایتی، استیون اسپیلبرگ چهارشنبه در موزه آکادمی تصاویر متحرک در لس آنجلس روی صحنه رفت تا درباره ی «آرواره ها: نمایشگاه» که بزرگترین نمایشگاهی است که تا حالا به بررسی عمیق این فیلم پرفروش پرداخته، صحبت کند. در این مراسم که با اجرای زنده تم نمادین جان ویلیامز توسط ارکستر موسیقی هالیوود کارش را آغاز کرد، اسپیلبرگ با لحنی طنزآمیز اعتراف کرد: سال ۱۹۷۴ برای ساخت «آرواره ها» آماده نبودم - یا به قدر لازم آماده نبودم - برای همین امروز تصمیم گرفتم باردیگر ریسک کنم و بدون هیچ یادداشتی برای صحبت با شما آمده ام. ازاین رو دست خالی هستم و تنها مجموعه ای از خاطرات را که در ۱.۵ ساعت گذشته با قدم زدن در نمایشگاه برایم زنده شده همراه دارم.
او با تحسین این نمایشگاه که شامل بالاتر از ۲۰۰ اثر هنری از فیلمش است و شامل مواردی هم می شود که پیش از این هیچ گاه در معرض نمایش عمومی قرار نگرفته بودند، اظهار داشت: وقتی صحنه ابتدایی کریسی واتکینز را که توسط کوسه گرفته می شود، فیلمبرداری کردیم و یک شناور در آب داشتیم، چرا یکی باید شناور را به خانه ببرد و ۵۰ سال روی آن بنشیند و بعد آنرا به آکادمی قرض بدهد؟ اسپیلبرگ با خنده گفت؛ از کجا می دانستند؟ من که نمی دانستم. فکر می کردم دوران حرفه ای ام در عمل با تولید «آرواره ها» به پایان رسیده، چون همه به من می گفتند؛ دیگر کسی استخدامت نخواهد کرد. این کارگردان با حسرت از تولید طاقت فرسای فیلم یاد کرد؛ فیلمی که زمانی ساخته شد که اسپیلبرگ فیلمسازی ۲۶ ساله بود و تنها ۲ فیلم بلند در کارنامه اش داشت. اسپیلبرگ که فیلمش را در اقیانوس اطلس فیلمبرداری کرد، اضافه کرد: فکر می کردم همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت و واقعا نمی دانستم بمحض این که مادر طبیعت و سرنوشت را وسوسه کنی، همه چیز مقابل تو توطئه می کند. این فیلم که امسال پنجاهمین سالگرد ساخته شدنش جشن گرفته شده است، ۲۰ ژوئن ۱۹۷۵ اکران شد، اما داستان ساخت آن مدت ها قبل از این که روی پرده نقره ای بیاید، شروع شده بود. در نمایشگاه این مسیر چنین روایت شده است: ریچارد دی. زانوک و دیوید براون، تهیه کنندگان یونیورسال استودیوز، پیش از انتشار کتاب، حق امتیاز رمان پیتر بنچلی با نام «آرواره ها» را خریده بودند. هم زمان اسپیلبرگ را هم استخدام کردند و تولید در ماساچوست با فیلم نامه ای از بنچلی و کارل گوتلیب و با بازی روی شایدر، رابرت شاو و ریچارد دریفوس شروع شد.
اسپیلبرگ اظهار داشت: فیلم ۱۰۰ روز از برنامه جلوتر رفته بود. ما ۱۵۸ روز فیلمبرداری کردیم، اما هیچ کس نمی خواست کار را رها کند. با وجود دریازدگی عوامل، بازنویسی های مداوم با گوتلیب شب پیش از صحنه های محوری و یک کوسه انیماترونیک وسواسی که با محبت اسمش را «بروس» گذاشته بودیم (با الهام از نام وکیل اسپیلبرگ) و ابتدا در آب شور نیوانگلند شکست خورد، «آرواره ها» به پایان رسید. بعد از یک کمپین بازاریابی بی سابقه، این فیلم به فیلم تعیین کننده تابستان بدل شد و ۳ جایزه اسکار را از آن خود کرد، نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم شد، حرفه اسپیلبرگ را به شدت ارتقا داد و چرخه فیلمهای پرفروش هالیوودی را شروع کرد که تا به امروز ادامه دارد. همین آخر هفته گذشته، اکران مجدد این فیلم بمناسبت پنجاهمین سالگردش، با فروشی نزدیک ۱۰ میلیون دلار، دومین فیلم پرفروش گیشه بود.
اسپیلبرگ از نتیجه فیلم و تمام کسانیکه با آنها در ساخت آن همکاری کرده بود، تقدیر نمود. این کارگردان در انتها اظهار داشت: رفاقتی که وقتی فقط شکل می گیرد که اهتمام می کنی از چیزی جان سالم به در ببری، همه ما را به هم نزدیک تر کرد. من تا سال ها بعد هیچ گاه به یک گروه یا بازیگران، از این نزدیک تر نبوده ام و وقتی بعنوان یک تیم کار می کنید، واقعا می توانید توپ را از خط پایان عبور دهید. من به این فیلم بسیار افتخار می کنم. این فیلم چند پوندی از وزنم کاهش داد، اما در راه حرفه ای و کارم تعیین کننده شد. در این نمایشگاه در ۶ بخش مجزا به ساختار استادانه ۳ پرده ای فیلم نامه ادای احترام می شود و بالاتر از ۲۰۰ اثر هنری به معرض نمایش گذاشته شده در نمایشگاه را که از باله کوسه گرفته تا سر بریده شده ای که در کف دریا پیدا شده شامل می شود. همین طور این نمایشگاه به تجربیات و آثار هنری تعاملی از میراث «آرواره ها» هم پرداخته و دوربین موجود به بازدیدکنندگان امکان می دهد که زوم خودرا در امتداد نمادین ترین نمای فیلم که بصورت چیدمان ارائه شده، تماشا کنند.
فیلم «آرواره ها» مدت هاست که بخشی از موزه آکادمی است و تنها «بروس » باقیمانده از فیلم، بطور دائم از سقف ساختمان آویزان است. موزه آکادمی درحال برنامه ریزی است تا نمایشگاه مروری بر آثار اسپیلبرگ را در سال ۲۰۲۸ برگزار کند. به طور خلاصه، در این مراسم که با اجرای زنده تم نمادین جان ویلیامز توسط ارکستر موسیقی هالیوود کارش را آغاز کرد، اسپیلبرگ با لحنی طنزآمیز اعتراف کرد: سال ۱۹۷۴ برای ساخت آرواره ها آماده نبودم - یا به قدر لازم آماده نبودم - برای همین امروز تصمیم گرفتم بار دیگر ریسک کنم و بدون هیچ یادداشتی برای صحبت با شما آمده ام. او با تحسین این نمایشگاه که شامل بالاتر از ۲۰۰ اثر هنری از فیلمش است و شامل مواردی هم می شود که قبل از این هیچ وقت در معرض نمایش عمومی قرار نگرفته بودند، گفت: وقتی صحنه ابتدایی کریسی واتکینز را که توسط کوسه گرفته می شود، فیلمبرداری کردیم و یک شناور در آب داشتیم، چرا یکی باید شناور را به خانه ببرد و ۵۰ سال روی آن بنشیند و بعد آن را به آکادمی قرض بدهد؟ اسپیلبرگ که فیلمش را در اقیانوس اطلس فیلمبرداری کرد، افزود: فکر می کردم همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت و واقعاً نمی دانستم به محض اینکه مادر طبیعت و سرنوشت را وسوسه کنی، همه چیز مقابل تو توطئه می کند.
منبع: هنر شهر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب