استارنت ها چه طور مجوز می گیرند و چه طور تعطیل می شوند؟
به گزارش هنر شهر، اعطای مجوز برای مجموعه هایی که نه سابقه مشخص در تولید دارند و نه تیم حرفه ای در عرصه رسانه، در نهایت به توقف پروژه ها و ازبین رفتن سرمایه منجر می شود.
شاید در مهر ۱۴۰۳، وقتی پلت فرم خودرا راه اندازی می کردند، تصورش را هم نمی کردند که تنها یک سال بعد باید درباره ی تعطیلی آن تصمیم بگیرند. «استارنت» که با سرمایه گذاری هلدینگ «طبیعت ماکان» در مهرماه ۱۴۰۳ شروع به کار کرد، حالا در آستانه بسته شدن قرار گرفته است. پلتفرمی که قرار بود بازوی رسانه ای یک برند بزرگ اقتصادی باشد، بعد از یک سال فعالیت، با بحران های مالی و مدیریتی روبه رو شده و دو سریال اصلی اش، «کنکل» و «جزر و مد» ناتمام مانده اند.
این اتفاق دو پرسش جدی را در فضای رسانه ای مطرح می کند؛ نخست این که ساترا برمبنای چه معیارهایی به پلت فرم ها مجوز فعالیت می دهد و نقش نظارتی اش بعد از اعطای مجوز تا چه اندازه جدی و مؤثر است؟ و دوم این که خود پلت فرم ها تا چه حد برای تولید مستمر، مدیریت منابع و حفظ مخاطب برنامه ریزی واقعی دارند؟
ساترا چه طور باید به مبحث استارنت ورود کند؟
طبیعتاً ورود هر بازیگر جدید به عرصه نمایش خانگی، نیازمند برنامه ریزی و پشتوانه روشن است. اما تجربه استارنت نشان داد صرف داشتن سرمایه و مجوز رسمی، تضمینی برای دوام و کیفیت نیست.
به گفته برخی کارشناسان، یکی از وظایف اصلی ساترا قبل از اعطای مجوز باید ارزیابی توان اجرائی و مدیریتی شرکت ها باشد؛ اما در عمل، خیلی از پلت فرم ها بدون داشتن ساختار حرفه ای یا چشم انداز تولید محتوا، وارد میدان و بعد از مدتی با بحران مواجه می شوند. از طرفی، نظارت بعد از اعطای مجوز هم خود به موضوعی بحث برانگیز تبدیل گشته است.
استارنت در ماه های گذشته با حاشیه های گوناگون تولیدی روبه رو بود؛ از تأخیرهای مکرر در پروژه ها تا گزارش هایی از نارضایتی عوامل و توقف تولید به علت مشکلات مالی. بااین حال، هیچ واکنش رسمی یا اقدام مشخصی از طرف ساترا در قبال این وضعیت دیده نشد. این در حالیست که این نهاد بارها از لزوم «ساماندهی و شفافیت» در شبکه نمایش خانگی سخن گفته است. در سالیان اخیر، روند اعطای مجوز برای پلت فرم های نمایش خانگی از طرف ساترا با سرعت بالایی پیش رفته، اما به نظر می آید ارزیابی دقیق عقبه رسانه ای و محتوایی متقاضیان بازهم مغفول مانده است.
صدور مجوز برای مجموعه هایی که نه سابقه مشخص در تولید دارند و نه تیم حرفه ای در عرصه رسانه، در نهایت به توقف پروژه ها و ازبین رفتن سرمایه منجر می شود. تجربه شکست پلت فرم هایی مانند «استارنت» نشان میدهد تنها برخورداری از سرمایه مالی کافی نیست؛ پایداری در این حوزه نیازمند شناخت ساختار تولید، فهم مخاطب و تجربه رسانه ای است.
ساترا اگر می خواهد نقش نهاد ناظر را جدی ایفا کند، باید از صدور مجوزهای فقط اداری فراتر برود و بر کیفیت و سابقه کنشگران تمرکز کند. نکته دیگر درباره ی نقش ساترا در اعطای مجوز برای پلت فرم ها این است که نظارت آن به طور عمده پسینی و محدود به محتواست و در سایر وظایف، تساهل بی جهت دارد.
درحالی که سخت گیری های اصلی ساترا به طور معمول به سانسور و محتوای نهائی معطوف شده و در مرحله پیشینی، یعنی قبل از اعطای مجوز و ارزیابی توانایی های پلت فرم ها، چندان مؤثر نیست. چنین نگاهی مانع از آن می شود که سرمایه گذار و پلت فرم از همان اول مسیر حرفه ای و پایدار برای فعالیت در عرصه نمایش خانگی را طی کنند.
فقط پول داشتن کافی نیست!
تجربه شکست پلت فرم هایی مانند «استارنت» بار دیگر نشان داد صرف داشتن سرمایه نمی تواند تضمینی برای موفقیت در حوزه نمایش خانگی باشد. پلت فرم رسانه ای برعکس خیلی از کسب وکارهای اقتصادی، تنها با تزریق بودجه و تبلیغات پیش نمی رود. این حوزه نیازمند تلفیقی از دانش رسانه، شناخت مخاطب، تجربه تولید و برنامه ریزی فرهنگی بلند مدت است.
بسیاری از سرمایه گذاران وقتی وارد فضای نمایش خانگی می شوند، آنرا با بازار خرده فروشی یا صنایع تجاری اشتباه می گیرند؛ درحالی که پلتفرم، اکوسیستمی چندوجهی است که باید همزمان بر کیفیت محتوا، سیاست تولید، بازاریابی هوشمند و تعامل حرفه ای با هنرمندان تکیه کند. اگر مدیریت چنین ساختاری در دست افرادی باشد که تنها منطق اقتصادی را می شناسند و از سازوکار تولید محتوای تصویری، سلیقه مخاطب و حساسیت های فرهنگی بی خبرند، نتیجه اش چیزی جز توقف پروژه ها، نارضایتی عوامل و ازدست رفتن سرمایه نخواهد بود.
گرداندن یک پلت فرم موفق، نیازمند حضور مدیرانی است که علاوه بر سرمایه، تفکر رسانه ای و فرهنگی داشته باشند؛ آنهایی که بدانند پلت فرم یعنی خلق تجربه برای مخاطب، نه فقط تولید محتوا برای فروش. این افراد باید از مشاوران حرفه ای، مدیران هنری و متخصصان بازاریابی فرهنگی بهره گیرند و استراتژی روشنی برای استمرار فعالیت و حفظ اعتماد مخاطب داشته باشند.
بازار پلت فرم های ایرانی به مدیرانی نیاز دارد که به اندازه سرمایه شان، درک رسانه ای و صبر فرهنگی هم داشته باشند. پول نقطه شروع است، اما آن چه دوام می آورد، تفکر و برنامه ریزی است؛ همان چیزی که اگر نباشد، حتی پرهزینه ترین پروژه ها هم به سرنوشت «استارنت» گرفتار می شوند.
شنیده ها چه می گوید؟
براساس شنیده های «فرهیختگان»، سرمایه گذار اصلی پلت فرم «استارنت» بعد از پایان جنگ ۱۲ روزه، به مالکان این پلت فرم اعلام نموده که دیگر قادر به تامین هزینه های ساخت فیلم، سریال و برنامه ها نیست و آنها باید برای آینده این پلت فرم تازه تأسیس تصمیم جدیدی بگیرند. با این تصمیم سرمایه گذار، «استارنت» عملا به مسیر شکست کشیده شد و دیگر توان ادامه تولید و پخش دو سریال اصلی خود، «کنکل» و «جزرومد» را ندارد. پروژه هایی که قرار بود نقطه شروع موفقیت این پلت فرم باشند، حالا نیمه تمام رها شده اند و سرنوشت آنها در هاله ای از ابهام قرار دارد. توقف حمایت مالی سبب شده تیم های تولید و عوامل پشت صحنه هم با مشکلات جدی مواجه شوند و آینده فعالیت «استارنت» بطور کامل نامشخص شود.
قانون بقا در نمایش خانگی
در نهایت، شکست استارنت را میتوان نه پایان یک پروژه، بلکه هشدار و درس مهمی برای کل صنعت نمایش خانگی ایران دانست. هر سرمایه گذار و فعال این حوزه باید بداند که سرمایه مالی بدون تیم حرفه ای، استراتژی محتوایی منسجم و مدیریت پایدار نمی تواند دوام بیاورد.
این تجربه فرصتی است تا در آینده با یادگیری از اشتباهات، پلت فرم هایی شکل بگیرند که هم برای مخاطب جذاب باشند و هم برای تولیدکنندگان و سرمایه گذاران پایدار باقی بمانند. در کنار این نکته، نقش ساترا بعنوان نهاد ناظر هم اهمیت ویژه ای پیدا می کند.
موفقیت یا شکست پلت فرم ها فقط به سرمایه و مدیریت داخلی محدود نمی شود؛ نظارت مستمر، بررسی توانایی های اجرائی و محتوایی متقاضیان و پایش عملکرد پلت فرم ها، می تواند از وقوع بحران های مشابه جلوگیری نماید.
اگر سازوکارهای ارزیابی و کنترل ساترا دقیق تر و واضح تر باشد، علاوه بر صیانت از منابع سرمایه گذاران، سلامت بازار نمایش خانگی و اعتماد مخاطب هم حفظ می شود. بنابراین، تجربه استارنت هم هشدار به سرمایه گذاران و کنشگران است و هم یادآور لزوم نظارت مؤثر و معیارهای حرفه ای از طرف نهادهای مسئول؛ ترکیبی که بدون آن، حتی پلت فرم های بزرگ و پرامکانات هم نمی توانند پایدار بمانند.
منبع: روزنامه فرهیختگانارنت که با سرمایه گذاری هلدینگ طبیعت ماکان در مهرماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد، حالا در آستانه بسته شدن قرار گرفته است. پلتفرمی که قرار بود بازوی رسانه ای یک برند بزرگ اقتصادی باشد، پس از یک سال فعالیت، با بحران های مالی و مدیریتی روبه رو شده و دو سریال اصلی اش، کنکل و جزر و مد ناتمام مانده اند.
این اتفاق دو پرسش جدی را در فضای رسانه ای مطرح می کند؛ نخست اینکه ساترا برمبنای چه معیارهایی به پلتفرم ها مجوز فعالیت می دهد و نقش نظارتی اش پس از صدور مجوز تا چه اندازه جدی و مؤثر است؟ این در حالیست که این نهاد بارها از ضرورت ساماندهی و شفافیت در شبکه نمایش خانگی سخن گفته است.
منبع: honareshahr.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب