عکاسی مستند ایران نیازمند آموزش جدی است عکس مستند فقط برای ویترین!
هنر شهر: اسماعیل عباسی از اضافه شدن بخش عکس مستند به سینماحقیقت استقبال کرد اما گوشزد نمود عکاسی مستند بدون آموزش به جایی نمی رسد و باید بر لزوم بروزرسانی تعاریف و همگامی با جریان جهانی تاکید شود.
اسماعیل عباسی هنرمند عکاس پیشکسوت در گفتگو با گزارشگر مهر با تکیه بر این که صرف اضافه شدن بخش جدید عکس در نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»، تضمین کننده تأثیرگذاری آن نیست، بیان کرد: اگر این مسیر با آموزش، بازبینی در تعاریف و همگامی با جریان جهانی عکاسی مستند همراه نشود، نتیجه ای فراتر از یک حضور نمادین نخواهد داشت.
وی اظهار داشت: هر پدیده جدیدی، فقط با اضافه شدن به یک رویداد یا برنامه، لزوماً تعیین کننده و اثرگذار نمی گردد. آن چه اهمیت دارد، چگونگی اجرای این ایده ها است. باتوجه به تجربه شخصی خودم از حضور در این رویداد و برداشتی که داشتم، متوجه شدم مقرر است بوسیله عکاسی، نوعی نگاه عکاسانه به فیلمسازان یادآوری شود. عباسی اشاره کرد: طبیعتاً هر هنرمندی با دیدن آثار دیگران ایده می گیرد و لذت می برد اما اگر این پروسه مقرر است در آینده ثمربخش باشد، باید حتما با آموزش همراه شود. وی تاکید کرد: برگزاری صرف نشست ها و جلسات سالانه بدون پیگیری آموزشی، تأثیر ماندگاری نخواهد داشت. اینکه هر سال دور هم جمع شویم، صحبت نماییم و بعد تا سال آینده هیچ اتفاقی نیفتد، طبیعتاً نتیجه ای بدنبال ندارد. متاسفانه به سبب ضعف های آموزشی، دانشگاه ها هم نمی توانند چنین خلأهایی را پر کنند. این هنرمند باسابقه عکاسی مستند با وجود انتقاداتش، از هر حرکت تازه در این زمینه استقبال کرد و اضافه کرد: من همیشه از هر حرکت جدیدی که امیدوار هستم به نتیجه برسد، حمایت می کنم. وی در قسمت دیگری از صحبت هایش به یکی از چالش برانگیزترین موضوعات عکاسی اشاره نمود و اظهار داشت: از همان ابتدای تشکیل عکاسی، ادعای واقع گرایی مطرح بود؛ این که عکاسی واقعیت را نشان داده است. اما واقعیت چیست؟ وقتی دوربین را به سوی خاصی می گیریم، در عمل به مخاطب تحمیل می نماییم که چه چیزی را ببیند و چه چیزی را نبیند. تعاریف رایج در تعدادی جشنواره های داخلی دیگر با جریان جهانی عکاسی مستند هماهنگی ندارد. این که گفته می شود عکس مستند باید سندیت خویش را حفظ کند، تعریفی است که در عکاسی معاصر جهان منسوخ شده و جایگاهی ندارد. این نشان داده است که ما در مطالعه و به روز نگه داشتن خودمان اهمال نموده ایم.
عباسی باور دارد عکاسی مستند امروز بالاتر از آنکه داعیه نجات جهان را داشته باشد، به سوی روایتهای شخصی رفته است و عکاسی مستند در خیلی از موارد به سند شخصی زندگی افراد تبدیل گشته و این تغییر رویکرد، نیازمند بازخوانی و آموزش جدی است. او در آخر با اشاره به کمبود منابع مکتوب در این زمینه اظهار داشت: متاسفانه دراین خصوص کتاب های کافی نداریم، هرچند خودم در این زمان روی کتابی کار کرده ام که آنرا به ناشر سپرده ام و امیدوار هستم بتواند بخشی از ابهامات عکاسی مستند را روشن کند. به طور خلاصه، وقتی دوربین را به طرف خاصی می گیریم، در عمل به مخاطب تحمیل می نماییم که چه چیزی را ببیند و چه چیزی را نبیند. این نشان داده است که ما در مطالعه و به روز نگه داشتن خودمان کوتاهی نموده ایم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب