مدیریت زلزله در بناهای تاریخی با مشاركت بین المللی ممكن است
هنر شهر: عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان با تاكید بر ضرورت تدوین سفارش نامه برای زلزله، اظهاركرد: در این مورد و به علت تعداد اندك متخصصان داخلی نیازمند استفاده از تجارب بین المللی هستیم.
به گزارش هنر شهر به نقل از ایسنا، مهرداد حجازی عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان در نشست تخصصی «زلزله و میراث فرهنگی» در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری اظهار نمود: باید چارچوب یك سفارش نامه برای مدیریت زلزله در بناهای تاریخی تدوین شود، كه انجام این كار برای مدیریت زلزله در بناهای تاریخی ایران نیازمند تعریف یك پروژه فراملی با حضور معدود متخصصان ایرانی و نامحدود متخصصان خارجی (با استفاده از تجارب خارجی )است.
وی با تاكید بر ضرورت استفاده از تجارب بین المللی در این زمینه اضافه كرد: برگزاری دوره های آموزشی ادواری برای مرمتگران و برای مهندسان در این راه یك ضرورت است.
او با بیان این كه به اندازه انگشتان دست متخصص ایرانی و به تعداد نا محدودی متخصص خارجی داریم، اضافه كرد: هیچ راهی برای دستیابی به یك استراتژی كلی یك پروژه فرا ملی نداریم، چون نه تجربه و پول نداریم.
وی هرچند این سفارش نامه فقط در اختیار دو كشور است، اضافه كرد: دو كشور ی كه موفق به نوشتن سفارش نامه شده اند بر مبنای "منشور اسكارسای" آن را تدوین كرده ند، چون راهی به جز این نیست و این منشور حاصل بیست سال زحمت متخصص علمی است.
سازندگان بناهای تاریخی زلزله را می شناختند
مهناز اشرفی، رییس پژوهشكده ابنیه و بافت های فرهنگی - تاریخی هم در این نشست اظهار داشت: زلزله بم ۱۴ سال پیش صورت گرفت و در این سال ها پژوهشكده ابنیه و بافت های فرهنگی تاریخی و حفاظت و مرمت آثار فرهنگی تاریخی برنامه های زیادی را در این راستا برگزار كرده و امسال هم با عنایت به زلزله كرمانشاه برگزاری این نشست ضروری به نظر می رسید.
او با اشاره به اینكه بحث زلزله برای ما امری آشنا است و اهمیت تاریخی دارد، اضافه كرد: حتی بعضی از شهرهای جدید روی خرابه های ناشی از زلزله های گذشته بنا شده اند.
اشرفی با انتقاد از اینكه در سال های گذشته بعد از وقوع زلزله همواره اسكان موقت دغدغه بوده كه البته همه ی سازه های تولید شده برای اسكان موقت هم به اسكان دائم تبدیل گشته اند، اظهار داشت: نمونه این موارد را هنوز در "بوئین زهرا" می توان دید.
وی تاكید كرد: در بازسازی های بعد از زلزله باید علاوه بر آثار فرهنگی تاریخی به میراث ناملموس هم توجه كرد چون تنها میراث كالبدی دارای اهمیت نیستند.
اشرفی با اشاره به اینكه مقاوم سازی در برابر زلزله در بنای مدرن با تاریخی متفاوت می باشد و نمی توان رفتار یكسانی در مورد هر دو داشت، بیان كرد: بناهای تاریخی ایران در خیلی از زلزله ها مقاومت كرده، سالم مانده اند و این نشان داده است كه سازندگان این بناها زلزله را می شناختند و اصول و تمهیدات خاصی را در نظر داشته اند و حال ما باید این اصول را بشناسیم و در مورد آن تحقیق نماییم.
احتمال تقابل دیدگاه های مهندسان و تاریخ دانان در پایدارسازی لرزه ای بناهای تاریخی
منصور ضیایی فر، عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله ایران دیگر سخنران این نشست با اشاره به مواردی در مورد پایدار سازی لرزه ای مانند انسجام، مقاومت، شكل پذیری، انعطاف پذیری و میرایی اظهار داشت: اگر این تكنیك ها رعایت شود طول عمر لرزه ای سازه بالا می رود.
او با اشاره به ضرورت پایدار سازی بناهای میراث فرهنگی در مقابل زلزله اظهار داشت: در بحث زمین لرزه و بناهای میراث فرهنگی باید بعضی از موارد نظیر اینكه طراحی شده بر مبنای تجربه و شهود از خطر لرزه ای، در معرض فرسایش و دستكاری های ناپخته و تغییر در فضای خطر لرزه ای در زمان حاضر را مد نظر داشت.
وی اضافه كرد: پایدار سازی بناهای میراث فرهنگی در مقابل زمین لرزه بر مبنای حفظ ارزش های تاریخی آنها در وجوه مختلف (اصالت، معماری، زیبایی، دیرینه شناسی و... )صورت می گیرد و حفظ این ارزشها برای سالیان دور ممكن است نیازمند دستكاری های ناخواسته در بنا و كاسته شدن از ارزش های تاریخی موجود بنا شود.
ضیایی با اشاره به اینكه این كار توسط تاریخ دانان، باستان شناسان، هنرمندان، معماران، سیاستمداران، مسئولان جهانگردی و زلزله شناسان، مهندسان ژئوتكنیك و مهندسان سازه انجام می شود، بیان كرد: احتمال تقابل در دیدگاه های دو گروه در پایدار سازی لرزه ای بناهای تاریخی وجود دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب