عموزاده 98 ساله فرخی یزدی:
مطالبه حقوق مردم دغدغه شاعر لب دوخته ی یزد بود
به گزارش هنر شهر ایسنا/یزد عموزاده ی نود و هشت ساله فرخی یزدی، این شاعر، سیاست مدار و روزنامهنگار لب دوخته یزدی را موسس عدالت و آزادی در دوران پهلوی می خواند و می گوید: فرخی برای رفع تبعیض طبقاتی و تساوی حقوق همه اقشار مردم ایران تلاش می كرد.
«رضا سخندان» با اشاره به زندگی پرفراز و نشیب فرخی یزدی خصوصاً در دوران مبارزه با رضاشاه پهلوی، در گفت و گو با خبرنگار ایسنا اظهار می كند: فرخی با توجه به این كه همواره در فرار از ماموران حكومت پهلوی یا در زندان بود، روزنامه های مختلفی را در آن دوران خفقان منتشر نمود و مشكلات بی شماری را پشت سر گذاشت بطوریكه نمیتوان وی را تنها یك شاعر یا یك سیاست مدار یا روزنامه نگار یا آزادی خواه صرف دانست چونكه فرخی تمام این خاصیت ها را یك جا داشت و طرفدار عدالت و تساوی حقوق بود.
وی از دوخته شدن لب فرخی بعنوان اتفاق بی نظیری در تاریخ یاد می كند و می گوید: فرخی را یك دفعه در چهار سالگی و بار دیگر هم در هفت سالگی دیدم، نشسته بود روبروی بازارچه شاهزاده فاضل یزد كه در ورودی خانه اش قرار داشت. دقیقاً جایی كه یك سقاخانه تاریخی و سنگ بزرگ و سیاهی تعبیه شده بود و فرخی معتقد بود كه در این مكان قبر وحشی بافقی قرار دارد.
سخندان ادامه می دهد: فرخی روزها كنار مردم در این محل می نشست و با آنها بحث و گفت و گو می كرد و از آنجایی كه فرزندی نداشت، علاقه زیادی به من نشان می داد و از من استقبال می كرد.
وی از مادر فرخی بعنوان نخستین بانوی جریان ساز تاریخ یزد نیز یاد می كند و می گوید: مادرش عجیب بود، در آن زمان كه زن در جامعه هیچ جایگاه و حقوقی نداشت، مادر فرخی در جریان دوخته شدن دهان پسرش، همه چیز را كنار گذاشت و اعتصاب بی سابقه ای را در جامعه رقم زد به نحوی كه موفق شد فرماندار جبار و پرقدرت آن روز یزد را شبانه و با لباس مبدل از این دیار فراری دهد.
این فعال اجتماعی با بیان این كه خشم مادر فرخی سبب برانگیخته شدن مردم و اعتصاب افراد زیادی در سراسر یزد شد، اضافه می كند: مردم از مناطق مختلفی مانند اردكان، تفت و خرانق به تلگراف خانه یزد آمدند و بعد از مخابره پیامی به تهران، وزیرالوزراء را استیضاح و در كمتر از ۲۴ ساعت سبب عزل حاكم یزد شدند.
ایشان سپس خاطرنشان می كند: این رویداد تاریخی و حركت خودجوش مردمی در مقابل وقاحت عمل وحشیانه حاكم وقت كه دوختن دهان فرخی بود، در تاریخ همتا و مانندی ندارد.
سخندان به رویدادهای زمان فرخی یزد نیز اشاره و تصریح می كند: زمانی كه رضاشاه از دست فرخی یزدی به تنگ آمده بود، به او وعده ی شغل وكالت یزد را داد اما این در حالی بود كه فرخی با انتخاب واقعی مردم به مجلس شورای اسلامی رفت و باز هم ساكت ننشست، حتی در یكی از سخنرانی ها با ضرب و شتم، كتك و با دماغی خونین از ادامه ی سخنرانی اش، او را باز داشته بودند.
مخالفت فرخی با تمام تبعیض های جامعه
عموزاده ی 98 ساله فرخی یزدی می گوید: فرخی نسبت به حكومت اعتراض داشت و به دنبال تساوی حقوق زن و مرد و همین طور تساوی حقوق همه اقشار ایران بود.
وی در ارتباط با مشكلات فرهنگی دوران فرخی هم تصریح می كند: در آن دوران زنان اجازه تحصیل نداشتند و حتی معتقد بودند «اگر زن ها حتی یك كلمه درس بخوانند عرش خدا می لرزد» اما فرخی اقداماتی در این رابطه داشت در آن نه تبیض و نه هیچ تفكر اشتباهی وجود داشت.
سخندان كه خود نیز در اختلاف طبقاتی جامعه زندگی كرده است، اظهار می كند: محل زندگی و روابط میان طبقات جامعه در ان دوران با هم متفاوت بود بطوریكه فرزندان اشرافی حق معاشرت با سایر طبقات را نداشتند.
وی با اشاره به مخالفت فرخی یزدی با تمام تبعیض های موجود در جامعه، می گوید: فرخی با نامتعادلی ثروت و كار و ارباب و رعیتی جامعه مخالف بود و همیشه مخالفت خودرا بیان می كرد و زمانی كه رضاشاه متناسب با وضعیت كشور تركیه، اصلاحاتی را در كشور نه بطور عمیق اعمال می كرد، حركت های اعتراض آمیز فرخی به اوج خود رسید و نهایتاً نیز منجر به عزل وی در سال ۱۳۲۰ شد.
سخندان، فرخی یزدی را موسس عدالت و آزادی در آن دوران عنوان و بیان می كند: فرخی یزدی پیرامون مشكلات و نقصها جامعه همواره شعر، سخن، مقاله و سخنرانی آماده می كرد تا با ایجاد مجموعهای از این موارد، حقوق اقشار مختلف در كشور به مساوات سوق دهد و همه بتوانند زندگی مسالمتآمیزی در كمار یكدیگر داشته باشند.
پشتوانه مردمی مبارزات فرخی یزدی
سخندان می گوید: فرخی برای تحقق آرمان هایش پشتوانه ی مردمی داشت و اهالی یزد بطور كلی از فرخی حمایت می كردند و این حمایت به قدری بود كه «اكبر نصری» پدربزرگ پهلوان نصیر یكی از طرفداران او بود و «ضیغم الدوله» حاكم وقت بنا بر این دستور داد تا او را در میدان امیرچقماق شلاق بزنند.
وی با بیان این كه فرخی در هر سمت و جایگاهی، یك شاعر برجسته بود، اظهار می كند: فرخی برای مشكلات زمانه، شعر میگفت اما امروزه افرادی كه شعر كاربردی و برای رفع مشكلات جامعه و مسائل اجتماعی بسراید، نداریم و جایگاه شعر مانند گذشته كاربردی نیست.
وی ادامه می دهد: فرخی نه تنها یك شاعر بلكه یك روزنامه نگار سیاسی در سطح ملی و بین المللی بود و حقوق مردم را مطالبه می كرد و امروز نیز جامعه باید برای آزادی و اجرای عدالت، مطالبه گر باشد.
سخندان با بیان این كه متاسفانه دیگر در دنیا مانند گذشته هیچ مسئله ای لطافت خاص خودرا ندارد، اظهار می كند: بعنوان نمونه سختگیری های مسئولان بعضی از مدارس سبب شده تا برخی طبقات جامعه نتوانند تمام هزینه های تحصیل فرزندانش را متحمل شوند كه این كم لطفی و درك نكردن ها برای مملكت خوشآیند نیست و اهل فن و منتخبان جامعه مانند نمایندگان مجلس، استانداران و فرمانداران باید بعنوان دولت مردان به وظایفشان عمل كنند.
تلاش دولتمردان همسو با وفاداری مردم
این فعال اجتماعی رفع توقعات جامعه از طرف نمایندگان و مسئولان دولت را برای برخورداری از جامعه ای ایده ال الزامی می داند و می گوید: من برای رای دادن با هزینه سنگینی به كشورم بازگشته ام تا در سرنوشت كشورم سهیم باشم پس توقعاتی هم از نمایندگان منتخب و مسئولان خود دارم كه خبرنگاران و روزنامه نگاران باید دلسوزانه برای حفظ استقلال و نظام، آنها را مدام به مسئولان گوشزد كنند.
وی تاكید می كند: هیچ فردی در جامعه مطالبه گر متلاشی شدن كشور نیست و همه باید خودرا موظف به حفظ وطن حتی با تقدیم جان خود كنند پس دولت ها نیز باید همسو با مردم برای آنها تلاش كنند.
سخندان درانتها بر تقویت اعتماد در جامعه تاكید می كند و می گوید: باید كمبودها و ضعف های جامعه كنونی را شناسایی و برای ارتقای كشور همت نماییم.
منبع: هنر شهر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب